Onze grootste opgave: niemand achterlaten
Nederland is niet zo goed in gelijke kansen en gelijke behandeling als we graag geloven. Een van de belangrijkste vraagstukken van onze samenleving is: hoe zorgen we ervoor dat we in een tijd van grote transities niemand achterlaten. Daar moet het volgens Kim Putters de komende jaren over gaan, ook bij de SER.
Column van:
Voorzitter SER
Diversiteit schuurt soms
Het gaat nog te traag, maar bedrijven kunnen er niet meer om heen: ze moeten diverser en inclusiever worden. 5000 grote bedrijven moeten dit jaar rapporteren hoe het staat met de genderdiversiteit in de (sub)top van hun organisaties. Ik zie het als een begin. Het wordt tijd om te versnellen.
Diversiteit vraagt het lef om medewerkers te benoemen die anders zijn dan jijzelf. Het lef om plaats te maken voor vrouwen, voor mensen van kleur en mensen met een arbeidsbeperking. Het lef om werk te maken van inclusiviteit: iedereen mag zijn wie hij of zij is, ongeacht afkomst, geaardheid, geloof of overtuiging. Door met een open blik naar mensen te kijken, zie je dat kwaliteit heel diverse achtergronden heeft.
Diversiteit schuurt soms en moet wennen. Maar het levert een breder, inclusiever perspectief op. Sterker, wie niet in diversiteit investeert, raakt los van de werkelijkheid. Kijk om je heen: de helft van de mensen is vrouw, een kwart van de Nederlanders heeft een bi-culturele en/of migratie-achtergrond. Het wordt tijd dat we die diversiteit overal en op alle niveaus terugzien.
Diversiteit wordt meetbaar
Er zijn instrumenten die daarbij helpen. Eind deze maand lanceert de SER het Diversiteitsportaal. De 5000 grote bedrijven in Nederland moeten deze online tool jaarlijks invullen met cijfers over de huidige man-/vrouwverhouding in de (sub)top van hun bedrijf, hun streefcijfers én het plan van aanpak om die streefcijfers waar te maken. Daarmee maakt het Diversiteitsportaal diversiteit meetbaar en concreet. Aan het eind van dit jaar hebben we inzicht in de voortgang van genderdiversiteit en de streefcijfers van bedrijven. Een belangrijke stap op weg naar een meer diverse en inclusieve arbeidsmarkt.
De wet ingroeiquotum en streefcijfers verplichtte beursgenoteerde bedrijven vorig jaar al om hun raden van commissarissen diverser te maken. RvC’s moeten ten minste voor 1/3 uit mannen en 1/3 uit vrouwen bestaan. Van de 85 commissarissen die vorig jaar werden benoemd, waren er 47 vrouw. Een stok achter de deur blijkt dus te helpen.
Leave no one behind
Voor mij staat het Diversiteitsportaal van de SER symbool voor een van de belangrijkste vraagstukken van onze samenleving: hoe zorgen we ervoor dat alle mensen gelijke kansen krijgen en kunnen zijn wie en wat ze willen. Vaak denken we dat Nederland daar goed in is, het creëren van gelijke kansen en gelijke behandeling. Maar de ongemakkelijke waarheid is dat we daar nog vaak ver bij vandaan zijn.
We leven in een tijd van enorme veranderingen. Die veranderingen veroorzaken veel onzekerheid, maar scheppen ook kansen om sneller gelijke kansen te realiseren, door na te denken over wat nodig is om transities rechtvaardig te laten verlopen. We roepen al jaren om het hardst dat iedereen mee moet kunnen doen. Laten we het omdraaien: niemand mag achterblijven. Dat is waar brede welvaart begint.
Wat mij betreft moet het hier de komende jaren ook bij de SER over gaan: ‘Leaving no one behind’.
Werk maken van diversiteit? Kijk op diversiteitsportaal.nl voor informatie over de wet en voor tips voor een divers personeelsbestand en een inclusief bedrijfsklimaat.
