Raisa Ghazi : "Claim je expertise" en laat jouw unieke stem als topvrouw horen
“Jouw gebrek aan zelfpromotie leidt tot minder kansen, minder promoties, en een lager salaris.” Columnist Raisa Ghazi pleit ervoor dat topvrouwen hun bescheidenheid aan de kant zetten en zichzelf meer gaan profileren, online én offline. Zij is ervan overtuigd dat een personal brand bij kan dragen aan het vergroten van de zichtbaarheid van topvrouwen.
Ben jij een expert in je vakgebied? Maar reflecteert je online aanwezigheid dit compleet niet? Gefeliciteerd, dan ben je precies zoals de meeste vrouwelijke leiders die ik voor het eerst ontmoet!
Heb je een nieuwe bestuursfunctie toegevoegd aan je CV en besteed je hier vrijwillige meerdere uren per week die ten koste van je vrije tijd gaan aan? Dan vond je het vast niet boeiend genoeg om dat te delen met je netwerk.
Gotta love women
Als ik bezig ben met het opstellen vaneen strategie voor Women’s Leadership vraag ik altijd benieuwd waarom je dit doet, en dan vertel je me dat je niet de noodzaak voelt om jezelf te ‘verkopen’. Dat je het ‘aanstellerig’ vindt om alles op je LinkedIn te zetten. Of je denkt dat iedereen er zich aan zal storen als je een update post over je nieuwste bestuursfunctie.Ik verbaas me hier niet over. Want de wereld is nu eenmaal een stukje kritischer op jou als vrouw zijnde. De feiten spreken voor zich: volgens UNDP heeft 90% van de wereldbevolking negatieve vooroordelen tegenover vrouwen. Daarbovenop leert attribution bias (1 van de 5 grootste vooroordelen tegen vrouwen) ons dat vrouwen ook harder worden afgestraft voor misstappen. In de tussentijd profileren mannen zichzelf als 33% meer competent dan vrouwen die op precies hetzelfde niveau presteren.
No biggie, want wij zijn de meest stijvolle groep. We hebben elegante bescheidenheid, sierlijke tevredenheid en karaktervolle stilte. Maar guess what? Jouw gebrek aan zelfpromotie leidt niet tot betere kansen, meer promoties, of een hoger salaris. Onderzoek wijst zelfs het tegenovergestelde uit. Mijn eigen loopbaan is daar ook het bewijs van.
Laat je stem horen
Toen ik startte als public speaker 7 jaar geleden, was dit een ongelukje. Ik had nooit bedacht dat ik als baan ervoor zou kiezen om op het podium te staan. Ik was immers immens verlegen als tiener. Na een paar decennia te hebben gewoond in een wereld waar weinig mensen op mij leken - lees: donker, overbehaard, ielig en een brilletje - had ik allang geaccepteerd dat ik niet de doorsneevrouw was waar mensen graag naar luisterden.Maar laat het nu net zo zijn dat de thesisresultaten van mijn tweede master werden opgeblazen in de Surinaamse media, omdat dit relevant was voor de verkiezingen die toentertijd plaats vonden. Na een aantal bedreigingen - vanwege mijn kritische toon ten aanzien van de lokale overheid in het onderzoek - was ik persona non grata in dit Caribische paradijs. Ik durfde een jaar lang niet te slapen en wachtte elke nacht lijdzaam af tot het ochtend was.
Zoals te voorspellen, was mijn fascinatie met de politiek snel overgewaaid. Echter, was ik hierdoor ook meer vastberaden dan ooit om mijn stem te gebruiken om ongelijkheid in de maatschappij aan de kaak te stellen, én dat is precies waar ik vandaag de dag mijn baan van heb gemaakt.
De wondere wereld van de tech-sector
Hierop besloot ik mij te richten op de meest invloedrijke sector in de wereld: de technologie. Ik was een compleet groentje toen ik startte in deze sector drie jaar geleden. Ik leerde met vallen en opstaan dat gesprekken met klanten altijd zouden plaatsvinden tussen de klant en mijn mannelijke zakenpartners en dat er van mij werd verwacht dat ik zou notuleren.Ook hoorde ik meer dan eens dat vrouwelijke CEO’s bij het betreden van de vergaderzaal werden aangezien voor de koffiedame die de bestelling kwam opnemen. En tijdens conferenties over Women in Tech werd er openlijk gesproken hoe er gehuild werd op het toilet na de zoveelste ronduit onbeschofte meeting waarin je als vrouw onderbroken, afgekapt en geminimaliseerd werd.
Maar ook leerde ik dat de concurrentie tussen vrouwen zo hoog was dat de grootste tegenstander op de werkplek een vrouwelijke manager was. Met slechts 8% gereserveerd voor vrouwen in de top, is de sfeer onderling inmiddels toxisch en vijandig in plaats van versterkend en joviaal.
Vergroten zichtbaarheid vrouwelijk leiders
En dat is waardoor ik mij realiseerde dat het tijd is voor meer vrouwelijk leiderschap in het vizier, op de podia en in de boardrooms. Meer overbehaarde meisjes die - tegen alle verwachtingen in - zich niet bescheiden opstellen. Maar in plaats daarvan hun expertise claimen en trots vertellen hoe ver ze het hebben geschopt.Daarom zal ik mijzelf even opnieuw voorstellen, zoals ik dat vandaag de dag doe.
Mijn naam is Raisa Ghazi. Ik ben award winning en internationaal gevraagde public speaker op het gebied van Inclusive Leadership en Women’s Leadership en doe dit voor organisaties zoals Uber, Volvo, Randstad Global, Etihad Airlines, US State dept. en Rijksoverheid. Daarnaast ben ik gastdocent op Nyenrode. Ik heb gepubliceerd in een aantal magazines zoals Arabian Business, Grazia, Marie-Claire en onlangs op Forbes.com. Ik heb 2 masters en 0 problemen met mijzelf te promoten. Alhoewel ik zelf soms ook tenenkrommende posts eruit gooi, die vervolgens wel de klus klaren (meer exposure = meer klanten).
Creëer je eigen podium door personal branding
Toen ik startte als public speaker schaamde ik mij om me openlijk te uiten; dat ik als vrouw de ambitie had om volle zalen te trekken, media exposure te ontvangen of gezien wilde worden als een expert.
'Rookie mistake'. Want personal branding is alles tegenwoordig
Heb jij nog geen personal brand? Dan zul je sneller over het hoofd worden gezien als jouw netwerk op zoek is naar een expert in jouw vakgebied. Heb je geen duidelijke online presence? Dan zullen journalisten en nieuwe opdrachtgevers jou minder snel vinden om je te consulteren voor advies. En probeer je dit allemaal in je eentje en zonder hulp vanuit je omgeving te realiseren? Dan is de kans groot dat je steeds weer een nieuw excuus hebt om actie uit te stellen, omdat dit hele proces je stress geeft en je dat niet kunt gebruiken aangezien je al heel veel hooi op je vork neemt (75% van al het onbetaalde werk in de wereld wordt namelijk ook nog eens door vrouwen uitgevoerd).
Maar is het dan niet de bedoeling dat we de wereld veranderen samen? Als je het mij vraagt: nee, dat is het niet. Dat is mijn taak als public speaker - en die van andere experts en bedrijven - op het onderwerp inclusive leadership. Aan jou is het om te doen wat binnen jouw mogelijkheden ligt en naar die top door te groeien. Om je leiderschap er dik bovenop te leggen in een wereld waar je door assertiviteitsbias -vrouwen die leiderschap tonen, ontvangen veel tegenwind- ontmoedigd wordt je leiderschap te tonen. Maar daarbij ook bescheidenheid als genderrol uit de weg te ruimen, aangezien deze voornamelijk op vrouwen wordt toegepast, die sowieso al minder zichtbaar zijn op de werkplek. Zodat er meer vrouwen in de top komen, er minder heftige concurrentie hoeft te zijn en we vanuit daar de volgende stappen kunnen nemen!
Ook is het aan jou om een plan te hebben, zodat je dit alles kunt waarmaken. Omdat uit onderzoek van Harvard nog steeds blijkt dat ondanks dat vrouwen mannen overtreffen in de meeste cruciale leiderschapsvaardigheden, ze één belangrijke competentie nog niet goed ontwikkeld hebben; en dat is het ontwikkelen van strategisch perspectief. Waaronder dus het stellen van doelen en daar planmatig aan te werken. ‘Strategie is 80% van je succes, de overige 20% wordt bepaald door vaardigheden. Zo stelt managementgoeroe Tony Robbins .
Hoe je een plan opstelt om die valkuilen van vrouwelijk leiderschap te overmeesteren? Dat is een ander verhaal. Maar tijdens mijn volgende column vertel ik je daar graag meer over!
