• 
• 

Jacomine Ravensbergen, lid College van Bestuur van Avans Hogeschool

Wat wilde je vroeger worden? Wat was jouw beweegreden hiervoor?

“Bij mij is een heel scala van beroepen langsgeweest. Op de lagere school wilde ik bijvoorbeeld juf worden en toen ik later actief was in de paardensport professioneel ruiter. Uiteindelijk koos ik vol overtuiging voor de opleiding geneeskunde. Groot was de teleurstelling toen ik uitlootte en groot de blijdschap toen ik een jaar later wel kon beginnen. Mijn drive zat vooral aan de menskant: patiënten beter maken, mensen een gezonder leven bieden. Ook de combinatie met een stevige wetenschappelijke onderbouwing en een praktische toepassing sprak mij aan.”

Wie is jouw rolmodel? En waarom?

Ik heb niet een specifiek rolmodel maar heb respect en bewondering voor veel mannen en vrouwen: in het bijzonder diegenen die zich naast een baan en gezin inzetten voor de publieke zaak. Dat hoeft niet altijd groots en zichtbaar te zijn. De een heeft aandacht voor een eenzame buur of is vrijwilliger en de ander draagt bij aan grote maatschappelijke opgaven. Het gaat erom dat je je wilt inzetten voor de ander en dat je daarin die acties onderneemt die bij jou passen.”

Wat heeft jou gebracht op de plek waar je nu bent?

“Hard werken, onverschrokken zijn, kansen niet voorbij laten gaan, gelegenheid creëren, mezelf laten zien, maar eigenlijk ook vooral toeval. Als ik nu terugkijk op de stappen die ik heb gezet, lijken ze logisch en weldoordacht. Per stap was dat wellicht zo, maar ik had vooraf nooit kunnen bedenken dat die logica mij zou brengen naar de functie van bestuurder in het hoger onderwijs en de internationale sport en die van toezichthouder in de zorg. Minstens zo belangrijk is een warm thuisfront waar je lief en leed kunt delen en waar iedereen zijn of haar verantwoordelijkheden neemt in de dagelijkse beslommeringen.”

Wat zijn de levenslessen die je wilt doorgeven? Hoe ben je tot deze levenslessen gekomen?

“Een belangrijke les is dat je ervoor moet gaan als kansen langskomen. Nooit denken dat je nog onvoldoende kennis of ervaring hebt voor een volgende stap. Spijt heb je altijd als je het niet hebt geprobeerd, maar zelden als je het wel hebt geprobeerd maar het toch niet is gelukt. Soms bestaat de neiging een volgende carrièrestap te bezien vanuit je huidige positie, maar bedenk dat mensen jou op je nieuwe positie anders zullen benaderen en beoordelen, zeker als je overstapt naar een andere organisatie. Een andere les is dat je dicht bij jezelf moet blijven. Een nieuwe functie is geen nieuwe rol: dat ben jij op een andere positie. Mensen hebben het snel door als je je niet laat voeden door je eigen drives. De laatste les is het vieren van successen en de inbreng van een beetje humor en lichtvoetigheid. Maak er met elkaar een mooi feestje van als daar reden toe is en interfereer af en toe met een knipoog in zware besluitvormingsprocessen.”

Waarin ben je zelf een rolmodel? En waarom?

“Door deze levenslessen in praktijk te brengen.”